Abstrakcja danych pokazuje użytkownikowi istotne informacje, ale ukrywa szczegóły tła. W tym artykule będziemy rozumieć abstrakcję danych w C ++. Poniższe wskazówki zostaną omówione w tym artykule,
Zacznijmy więc od tego artykułu,
Abstrakcja w C ++
Rozważ przykład
Osoba korzysta z telefonu komórkowego, chyba że jest specjalistą w dziedzinie IT lub ECE i nie wie nic poza tym, jakie przyciski nacisnąć. To jest właściwy przykład abstrakcji danych.
Istnieją dwa sposoby implementacji abstrakcji danych w C ++:
Abstrakcja za pomocą klas
W klasach używamy specyfikatorów dostępu, aby doprowadzić do abstrakcji danych.
Abstrakcja przy użyciu plików nagłówkowych
Używamy innej funkcji z różnych plików nagłówkowych, ale nie znamy żadnych szczegółów implementacji.
Przejdźmy dalej do tej abstrakcji w artykule C ++
Abstrakcja przy użyciu specyfikatorów
Możemy wdrożyć Abstrakcja przy użyciu specyfikatorów dostępu. Dają programiście kontrolę nad tym, jakie dane lub funkcje mają być widoczne dla użytkownika, a co jest utrzymywane w tajemnicy. Istnieją trzy główne specyfikatory dostępu,
zamień double w int java
Prywatne: abstrakcja w C ++:
Kiedy wykonywane są funkcje członka danych lub członka prywatny , można uzyskać do niego dostęp tylko wewnątrz klasy i nikt poza klasą nie ma do niego dostępu.
Publiczne: abstrakcja w C ++:
Kiedy wykonywane są funkcje członka danych lub członka publiczny , jest dostępny dla każdego.
Zabezpieczony: abstrakcja w C ++:
Specyfikator dostępu chronionego to specjalny rodzaj specyfikatora dostępu. Kiedy wykonywane są funkcje członka danych lub członka chroniony , działa podobnie do prywatnego i jest dostępny dla członków klasy.
Przejdźmy dalej do tej abstrakcji w artykule C ++
Rodzaje abstrakcji
Istnieją 2 rodzaje abstrakcji,
Abstrakcja danych
Ukrywanie szczegółów dotyczących danych nazywa się abstrakcją danych.
Abstrakcja kontrolna
Ukrywanie szczegółów implementacji nazywane jest abstrakcją sterowania.
Zalety abstrakcji
Tylko Ty możesz wprowadzać zmiany w swoich danych lub funkcji i nikt inny nie może tego robić.
Zabezpiecza aplikację, uniemożliwiając nikomu wyświetlanie szczegółów tła.
Zwiększa możliwość ponownego wykorzystania kodu.
Pozwala uniknąć duplikowania kodu.
Przejdźmy dalej do tej abstrakcji w artykule C ++
Przykładowy kod
#include using namespace std class test {private: int x public: test (int a) {x = a} int get () {return x}} int main () {test a (7) cout<<'The Number is: '< Wynik
Wyjaśnienie
W powyższym programie przedstawiamy koncepcję abstrakcja . Mamy prywatny element członkowski x, do którego nie można uzyskać dostępu z głównej funkcji. Jedynym sposobem uzyskania do niego dostępu jest utworzenie obiektu testu klasy.Istnieje sparametryzowany konstruktor, który przypisuje wartość, którą otrzymujemy z main do x. Mamy metodę get, która zwraca wartość x.
Wewnątrz funkcji głównej tworzymy obiekt klasy testowej i przypisujemy parametr. W tym momencie wywoływany jest sparametryzowany konstruktor, który przypisuje wartość parametru do x.
Mamy instrukcję count, która wywołuje funkcję get, a liczba jest wyświetlana.To jest podstawowa koncepcja abstrakcji. Nie możemy bezpośrednio użyć prywatnego członka danych w funkcji głównej.Jeśli zdecydujemy się ustawić funkcję wyświetlania jako prywatną i spróbujemy uzyskać do niej dostęp, otrzymamy błąd.Hermetyzacja i abstrakcja to główne cechy programowania zorientowanego obiektowo.
W ten sposób dochodzimy do końca artykułu „Abstrakcja w C ++”. Mam nadzieję, że okazały się one przydatne i przydatne. Zaglądaj na więcej samouczków na podobne tematy. Możesz również sprawdzić nasz program szkoleniowyMożesz uzyskać dogłębną wiedzę na temat jQuery i jego różnych aplikacji do szkoleń online na żywo z całodobowym wsparciem i dożywotnim dostępem.
Masz do nas pytanie? Wspomnij o nich w sekcji komentarzy w tym artykule, a skontaktujemy się z Tobą.